Rozwód z orzeczeniem o winie – czy warto walczyć o orzeczenie o winie współmałżonka?

Nie ma wątpliwości, że decyzja o rozwodzie nie jest łatwa – a cały proces zmierzający do orzeczenia rozwodu nierzadko wywołuje w małżonkach wiele emocji? Czy warto w takim razie walczyć o orzeczenie o winie współmałżonka? Na co wpływa, a na co nie, orzeczenie o wyłącznej winie jednego z małżonków?

Czy warto walczyć o orzeczenie o winy współmałżonka w wyroku rozwodowym?

Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. To wszystko zależy od konkretnej sytuacji.

W pierwszej kolejności musisz wiedzieć, że kwestia orzeczenia o winie współmałżonka nie ma wpływu na:

  • alimenty na dzieci,
  • podział majątku wspólnego czy
  • orzeczenie w kwestii władzy rodzicielskiej, czy kontaktów z dziećmi.

Są to bowiem sprawy niezależne i sąd rozpatruje je osobno.

Można bowiem być winnym rozpadu pożycia małżeńskiego i jednocześnie być dobrym, troskliwym rodzicem.

Natomiast orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy jednego z małżonków ma wpływ na możliwość orzeczenia alimentów pomiędzy małżonkami.

Czy orzeczenie o wyłącznej winie jednego z małżonków, daje możliwość domagania się alimentów na siebie przez drugiego małżonka ?

Jeśli małżonek został uznany za wyłącznie winnego rozpadu pożycia małżeńskiego, małżonek niewinny może domagać się alimentów dla siebie, jeśli wskutek rozwodu doszło do pogorszenia jego sytuacji materialnej.

Co ważne, nie musi wykazywać, wówczas niedostatku.

Natomiast w przypadku orzeczenia – w którym sąd na zgodny wniosek stron przyjął, że żadna ze stron nie ponosi winy, albo winę ponoszą oboje, to z wnioskiem o zasądzenie alimentów może wystąpić małżonek, tylko wówczas gdy znalazł się w niedostatku.

Jak długo trwa obowiązek alimentacyjny na byłego małżonka?

Obowiązek alimentacyjny wygasa po upływie 5 lat, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności, sąd zdecyduje się przedłużyć ten okres

O czym należy pamiętać?

Orzeczenie rozwodu z winy obojga małżonków nie wyklucza żądania alimentów od współmałżonka, ale małżonek niewinny rozpadu pożycia ma łatwiejszą sytuację, jeśli ma zamiar ubiegania się o alimenty na siebie. Wystarczy bowiem, że wykaże, że wskutek rozwodu pogorszyła się jego sytuacja majątkowa, zamiast wykazywania niedostatku. Zdecydowanie trudniej jest wykazać natomiast niedostatek.

Czy orzeczenie rozwodu z winy współmałżonka wpływa na podział majątku?

Co do zasady udziały małżonków w majątku wspólnym są równe. Zasada ta doznaje wyjątku jedynie
w ściśle określonych przypadkach, jednakże nie ma znaczenia dla podziału to, czy rozwód był bez orzekania o winie, czy orzeczono wyłączną winę jednego z małżonków lub też winę obojga.

Wyjątkowo można ustalić nierówny podział udziałów w majątku wspólnym, ale wtedy, gdy jedno
z małżonków w sposób przez siebie zawiniony znacząco mniej przyczyniło się do powstania majątku wspólnego.

Przykład:

Typowym przykładem jest alkoholizm, marnotrawienie majątku, brak podejmowania pracy (ale nie chodzi tu np. o sytuacje, gdy małżonkowie umawiają się, że jedno z nich pracuje, a drugie zajmuje się gospodarstwem domowym). Często są to kwestie zbliżone i wina rozkładu pożycia może być tożsama z przyczyną ustalenia nierównych udziałów, ale za każdym razem sąd musi zbadać oddzielnie winę rozpadu małżeństwa oraz podstawy do ustalenia nierównych udziałów.

Nie ulega wątpliwości, że rozwód z orzeczeniem o winie jest trudniejszy i nierzadko powoduje eskalacje konfliktu pomiędzy stronami. Zazwyczaj, gdy strony są wstanie się porozumieć, a przyczyny rozpadu małżeństwa – nie wskazują jednoznacznie na jedną ze stron jako tą wyłącznie winną – to zasadność wystąpienia z takim wnioskiem należy dobrze przemyśleć.

Natomiast, gdy nie ma wątpliwości, co do winy jednej ze stron i niewinności drugiej, a jednocześnie wskutek rozwiązania małżeństwa może dojść do pokrzywdzenia sytuacji małżonka niewinnego – pogorszenia jego sytuacji majątkowej – warto taką możliwość wziąć pod uwagę.

 

Autor: radca prawny Agnieszka Dudek-Niestrój

Źródło: ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU19640090059/U/D19640059Lj.pdf